ประวัติ ราเมน

บะหมี่ราเมน มีต้นกำเนิดมาจากประเทศจีน ซึ่งดูเหมือนว่าเป็นประเทศที่บะหมี่ทุกชนิดได้ถือกำเนิดขึ้นมา คำว่าบะหมี่ในภาษาจีนเรียกว่า “โล-เมียง” ซึ่งหมายถึง บะหมี่ที่ต้มแล้ว บะหมี่แบบจีนกลายเป็นที่โปรดปรานอย่างมากในเมืองซับโปโร ซึ่งเป็นเมืองหลวงของเกาะฮอกไกโดที่ตั้งอยู่ทางตอนเหนือสุดของประเทศญี่ปุ่น ปัจจุบันนี้ราเมนกลายเป็นอาหารประจำท้องถิ่นของเมืองซับโปโร เหมือนกับที่เบคบีนเป็นอาหารประจำท้องถิ่นของเมืองบอสตัน ในประเทศอื่น ๆ คำที่ใช้เรียกราเมนก็แตกต่างกันไป ยกตัวอย่างเช่น ในประเทศสิงคโปร์จะเรียกราเมนว่า “แม๊กกี้ มี”
ผู้ที่ริเริ่มเปลี่ยนกระบวนการผลิตราเมนแบบดั้งเดิม ให้กลายเป็นบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ที่บรรจุในซองก็คือ นายโมโมฟูกุ เอนโดะ ซึ่งเป็นผู้ก่อตั้ง บริษัท นิสชิน ฟูดส์ จำกัด ในประเทศญี่ปุ่น ในปี พ.ศ. 2513 บริษัท นิสชิน ฟูดส์ จำกัด ได้เผยแพร่บะหมี่“ท้อป ราเมน” ไปยังประเทศสหรัฐอเมริกา บริษัทอื่น ๆ อีกหลายบริษัทได้ทำการเผยแพร่สินค้าที่เลียนแบบ “ท้อป ราเมน” แม้แต่ยักษ์ใหญ่ในอุตสาหกรรม อย่างเช่น ลิปตัน และ แคมป์เบล ได้เริ่มทำการทดลองผลิตสินค้าที่มีลักษณะเหมือนราเมน ถึงแม้ว่าจะมีการแข่งขันกันอย่างดุเดือด แต่นิสชินก็ยังสามารถควบคุมตลาดราเมนในสหรัฐฯ ได้เกือบครึ่งหนึ่ง และยังสามารถควบคุมตลาดโลกของราเมนได้ถึง 15% หรือประมาณสิบพันล้านดอลล่าร์สหรัฐฯ ต่อปี ในขณะที่เขียนบทความนี้ ราคาขายส่งโดยเฉลี่ยของ ราเมนบรรจุซองในสหรัฐฯ อยู่ที่ประมาณ 12.5 เซนต์ เท่านั้น เนื่องจากราเมนกึ่งสำเร็จรูป ได้รับการยอมรับอย่างแพร่หลายในตลาด จึงมีการส่งออกข้ามพรมแดน และกลายเป็นปรากฏการณ์ระดับนานาชาติ ในปัจจุบันโรงงานผลิตราเมนไม่ได้มีแค่ในประเทศญี่ปุ่นและสหรัฐฯ เท่านั้น แต่ยังพบได้ในแถบยุโรป เกาหลี จีน สิงคโปร์ ไทย มาเลเซีย และอินโดนีเซีย ราเมนของแต่ละประเทศจะสะท้อนให้เห็นถึงความชอบโดยเฉพาะของประเทศนั้นๆ ราเมนของเกาหลีจะมีรสจัดมากและมีซอสที่ทำจากถั่วดำบรรจุรวมอยู่ในซอง ประเทศจีนจะผลิตบะหมี่เป็นรสชาติซูฉวน บะหมี่ที่ผลิตในประเทศไทยจะเป็นเส้นบางๆ และมีเครื่องเทศรสจัดบรรจุรวมอยู่ในซอง ส่วนญี่ปุ่น จะชอบรสชาติแบบอาหารทะเล และรสของเครื่องเทศอ่อนๆ ในประเทศสหรัฐฯ จะมีบะหมี่รสเนื้อ รสเห็ด รสเครื่องเทศอ่อนๆ ซึ่งจะเรียกกันว่า “รสชาติแบบตะวันออก” จากหนังสือ The Book of Ramen โดย Ron Konzak - - จดสิขสิทธิ์ในปี 1995 บะหมี่และพาสต้ามีความสัมพันธ์ย้อนหลังไปมากกว่า 700 ปีก่อน เชื่อกันว่า ในช่วงปลายศตวรรษที่ 13 มาร์โค โปโล ได้เดินทางไปประเทศจีนและนำเส้นบะหมี่กลับมายังประเทศอิตาลีเพื่อเพิ่มเข้าไปยังเมนูพาสต้าของประเทศ ในปัจจุบันรูปแบบการทำอาหารของตะวันออกและตะวันตกได้กลับมาพบกันอีกครั้ง อาหารที่ทำจากบะหม ี่จะรวมเอาส่วนผสม และรสชาติในแบบดั้งเดิมของเอเชียเข้าด้วยกันกับ วิธีการทำอาหารสมัยใหม่ของลกตะวันตก บะหมี่มีความสำคัญอย่างมากในวัฒนธรรมจีน มันเป็นสัญลักษณ์ของ “ความมีอายุยืน” และการบริโภคบะหมี่ถือว่าเป็นวิธีการทำให้อายุยืนยาว ตามธรรมเนียมแล้ว จะมีการเสิร์ฟบะหมี่ในวันเกิด เช่นเดียวกับที่ทางตะวันตกเสิร์ฟเค้กนั่นเอง